"Kobiety z Czerwonych Bagien" Grażyna Jeromin - Gałuszka

"Wzruszająca historia kilku pokoleń niezwykłych kobiet".

      Czerwone Bagna to miejsce, do którego będę wracać z ogromnym sentymentem. Mam wrażenie, że od zawsze szukałam takiej książki, a odnalezienie jej, to spora nagroda. Należę do grona osób, dla których wzruszenie jest na porządku dziennym. Grażyna Jeromin - Gałuszka podbiła pod tym względem stawkę. Zapraszam Was więc do świata wzruszeń, opartych na fundamencie ludzkich uczuć.
      Każdy z nas, w wielu momentach swojego życia pragnie uciec od rzeczywistości. Dla wielu - to co teraz, jest zbyt trudne, skomplikowane, owiane powracającymi bezustannie znakami zapytania. Ilu z nas nie odnajduje się wśród wspomnień? Stanie w miejscu i analizowanie to jedyna rekonwalescencja? Dochodzisz do wniosku: muszę uciec od przeznaczenia! Teraz! Już! Natychmiast! Co to jest przeznaczenie? "Chyba coś, co właśnie one wszystkie sobie wmówiły, by wytłumaczyć wszelkie niepowodzenia, zawody, niespełnienia". Czerwone Bagna wciągają, odrzucając jednocześnie. Otaczający świat jednak zmusza do powrotów - każdą, każdego z uczestników tej historii. Julianna, Amelia, Rozalia, Anastazja, Kornelia...
      Przeciwności losu są do pokonania, a tragiczne wydarzenia są podstawą ludzkiej siły, odwagi i zdolności doceniania tego wszystkiego, co w Czerwonych Bagnach jest azylem, siłą i poczuciem bezpieczeństwa. "Ptaki śpiewają. Szuwary kołyszą się nad rzeką. Słońce delikatnym łukiem schodzi do zachodu. Jest tak pięknie, że dech zapiera". A Ty wciąż masz za mało... Czy nie za dużo wymagasz od Życia? Liczy się to, co ukryte gdzieś w ludzkim sercu. Tam znajduje się prawda, a ukrywane od lat tajemnice, dopiero po ujawnieniu, okazują się rozwiązaniem wszystkich zagadek. Zagadek, które określasz życiowymi, ciężkimi przejściami. Prawda to uczucia, więc one są rozwiązaniem na wszystko. Ty sam musisz jednak zrozumieć, że "kiedy zobaczysz w oczach swojej babci, sióstr lub każdego innego człowieka miłość i dobroć, to będzie właśnie Bóg". Musisz zrozumieć, że w Twoich oczach też jest wszystko.
      "Mimi kochała życie. Budziła się rano i była szczęśliwa. Cieszyło ją wszystko: że świeci słońce, że pada, że wieje wiatr...". Takie podejście do niemal wszystkiego, stanie się początkiem nowego życia. Nowe życie zaś to każdy poranek. Życie to dar. Pomyśl, że istniejesz, "więc możesz sobie dowolnie marzyć". A podstawą marzeń jest właśnie przeszłość. Tak- choć bardzo chcesz o niej zapomnieć, ona swoją delikatnością dotyka to, co nadejść musi. "Przyszłość jest zawsze wielką niewiadomą, że nie mamy pojęcia, przechodząc na przykład na drugą stronę ulicy, jakie konsekwencje pociągnie za sobą ten krok". Postawionych kroków już nie cofniesz, musisz stawiać te nowe, by iść i zdobywać - tak jak Mimi - uśmiech.
       Samotność, każdy się jej boi. Każdy chroni się przed jej drętwymi regułami. Wydawać by się mogło, że Czerwone Bagna - owiane klątwą - to baza samotnych kobiet. "Żaden mężczyzna nie zamieszka w tym przeklętym miejscu, więc nie wiem, po co ta cała gadka". Tutaj, w tym momencie zrozumiałam sens słowa nadzieja. Każda z bohaterek tej cudownej książki, broniąc się, nigdy nie przyznała się do swoich marzeń. Nadzieja istniała, wciąż gryząc ich serca. Czy wygrała? Odpowiedź na to pytanie odnalazłam na imprezie setnych urodzin prababki Rozy.
"Niby nic się między nimi nie wydarzyło, ale było między nimi wszystko". Takie jest życie, w którym niewidoczne fragmenty nagle budują całość naszej historii. To, co odległe, mało ważne, jest puzzlem całości. Twoja samotnia kończy się lawiną niespodzianek i tortem - który czekał na Ciebie już od dawna. Wysłał Ci go ktoś, kto kochając, rozumiał Cię jak nikt inny.
      Zadbaj o czas, który jako jedyny jest Twoim ograniczeniem. Zadbaj o czas, bo "życie to czas".

Grażyna Jeromin - Gałuszka
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Rok wydania: 2010
s. 288
     

         

"W głębi lasu" Harlan Coben

   

      Gdzieś w otchłani lasu widzisz swojego ojca. Ze łzami w oczach wciąż unosi i wbija łopatę. Ostrze, ciało, szloch i przerażenie - to Twoja baza wspomnień. Twoje wspomnienie, Twój koszmar, wciąż nierozwiązana zagadka. Zastanawiasz się, czemu ta ziemia cierpi, czemu to ona jest obiektem, na którym się mści? Może to tylko Twoja dziecięca wyobraźnia kreuje rzeczywistość? Ojciec nigdy nie płakał. Tylko ten las był przyczyną emocji, przyczyną tych łez. To tam, uczucia odbijają się, do dnia dzisiejszego, "echem wśród drzew".
      Witamy w świecie nierozwiązanych, powracających, przerażających zbrodni. Poznajcie świat żywych, wciąż powracających do dawnych tajemnic ludzi, którzy już dawno odeszli z tego świata. Harlan Coben stworzył niesamowity ciąg przyczynowo - skutkowy. Każda zaś strona, to rozwiązanie poprzednich znaków zapytania i postawienie tych nowych, jeszcze bardziej skomplikowanych. Oparta na fundamencie pisarskiego doświadczenia intryga, wciąga do świata zaskakujących zakończeń, fałszywych tropów, psychiki ludzi i stopniuje swoje napięcie subtelną zdolnością przenikania w głąb czytelnika.
      Czworo nastolatków, pragnących przygodą urozmaicić swój pobyt na letnim obozie, wymyka się nocą do lasu. To oni w najokropniejszy z możliwych sposobów są przykładem na to, że "linia między życiem a śmiercią, między nadzwyczajną urodą a odpychającą brzydotą, między niewinną rozmową a rozlewem krwi, jest bardzo cienka". Chwila, moment, brak kontroli i przekraczasz znak życia. Niewinny wakacyjny wypad zamienia się w koszmar. Las, z niecichnącymi krzykami, pochłonął połowę nastolatków. Mieli podcięte gardła. Pozostała dwójka - przepadła bez śladu. Morderca pokazał im swoje słabe strony, a oni uwierzyli. Śledztwo skończyło się sukcesem, winny został skazany, nigdy nie przyznając się do winy i nigdy nie ujawniając swoich tajemnic. Co z resztą? Czy żyją? Gdzie się ukryli? Nadzieja - umiera ostatnia. Nadzieja, trwająca dwie dekady, miesza się bezustannie z poczuciem niepewności. Paul Copeland nadal wątpi, zastanawia się, chce szukać, tęskni i myśli o swojej siostrze. A jeśli ona żyje? "Wcale się nie zmieniamy, prawda? Chcę powiedzieć, że w środku zawsze tkwią przestraszone dzieciaki, zastanawiające się, kim będą, gdy dorosną". Paul jest młodym prokuratorem okręgu Essex, ma sześcioletnią córeczkę, jest ambitny politycznie. Ma wszystko? Nie, brakuje mu pewności, spokoju i bezpieczeństwa. Myśli wciąż o tych, którzy odeszli - o siostrze, żonie... Ma jednak swoje plany, które rozsypują się w drobny mak, gdy "w zastrzelonym na Manhattanie mężczyźnie rozpoznaje zaginionego przed laty chłopca". To iskra, która rozpala żar - już wie, że musi szybko znaleźć odpowiedzi na wszystkie pytania. Na nowo pragnie poznać zakamarki przeszłości, mimo strachu. Camille żyje...?
      "Przypomniałem sobie, że nadzieja jest najokrutniejszą z kochanek i potrafi zmiażdżyć ci serce niczym styropianowy kubek. Jednak teraz nie chciałem się w to wgłębiać. Chciałem tej nadziei. Chciałem uczepić się jej i choć na chwilę zrzucić ciężar z serca". Książka "W głębi lasu" to wypełnione nadzieją strony. Czy nadzieja zostanie pokonana przez szarą rzeczywistość? A może będzie ogniwem, które zrzuci ciężar z serca?

Harlan Coben
Wydawnictwo: ALBATROS
Rok wydania: 2014
s. 432